سخنان معاون رییس جمهور و حکایت روغن ریخته نذر امامزاده!

مهدی جعفری زاده

انسیه خزعلی معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری گفته است: «(در دولت سیزدهم) ما را در جلسات حجاب وزارت کشور دعوت هم نمی‌کردند و بیشتر آقایان برای خانم‌ها تصمیم می‌گرفتند»

نخست اینکه اظهارات خانم خزعلی حکایت روغن ریخته نذر امامزاده است، چون سخنانش که رویکرد دولت سیزدهم در حوزه زنان را نشان می داد، باید زودتر از اینها بیان می شد تا شاید منجر به اصلاح چنین وضعی شود، نه اکنون که دولت سیزدهم به تاریخ پیوسته است.

نکته دوم اینکه، اگر واقعاً وزارت کشور در موضوع مهم حجاب، به معاون رئیس‌جمهور در امور زنان، بی‌اعتنا بوده و وی و سایر زنان مرتبط با موضوع را در جلسات سرنوشت‌ساز برای حجاب دعوت نمی‌کرده، نشان‌دهنده این است که معاون رئیس‌جمهور این قدر ضعیف بوده که وی را در مهمترین مسئله راجع به زنان، دعوت نمی‌ کرده‌اند. موقعی که این معاونت ریاست‌جمهوری نتواند از حق قانونی خود دفاع کند چگونه می‌خواهد از حقوق زنان یک کشور دفاع کند؟

سوم اینکه، وقتی در بدنه دولت اختلاف و تعارض رخ می‌دهد باید طرفین با نظر رئیس جمهور، مشکل را حل کنند. چرا چنین نکردند؟ نخواستند یا نتوانستند؟

نکته چهارم اینکه، وزارت کشور یک وزارت سیاسی و امنیتی است و موضوع حجاب، فرهنگی، اعتقادی و دینی است و باید وزارتخانه‌ها و نهادهایی عهده‌دار آن شوند که ماهیت فرهنگی و اعتقادی دارند.

اگر هدف، پذیرفتن «اقناعی حجاب» توسط دختران و زنان است باید به سمت نهادینه کردن آن در روح و روان آنان رفت و با ابزار و روش و منش فرهنگی و اعتقادی، به باورسازی و درونی شدن حجاب در جامعه زنان پرداخت و حتی مردان آنها را نیز در این مسیر، باورمند کرد.

باید بدانیم غیر از این روش، روش‌های دیگر نتیجه نمی‌دهد بلکه نتیجه معکوس می‌دهد همچنان که متاسفانه در همه نقاط کشور شاهد آن هستیم.

در این زمینه