3 چالش پیش روی سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی بوشهر

خلیج فارس: پس از تاخیر زیاد، سرانجام تکلیف مدیریت دانشگاه علوم پزشکی بوشهر در دولت پزشکیان مشخص شد تا وزیر بهداشت در میان گزینه هایی که مطرح بودند، برای دکتر «الله کرم اخلاقی» حکم سرپرستی دانشگاه بوشهر را صادر کند تا در آینده روال صدور حکم ریاست وی در شورای عالی انقلاب فرهنگی طی شود.

به گزارش خلیج فارس؛ نخستین علامت سوال درباره سرپرست دانشگاه علوم پزشکی بوشهر، شائبه ها پیرامون رویکرد سیاسی وی است که تاکنون توضیحی درخصوص آن ارائه نشده است.

اخلاقی که در دولت روحانی رییس بنیاد نخبگان استان بوشهر بوده، در جریان انتخابات ریاست جمهوری 1403 ابتدا در جمع یاران «قالیباف» قرار گرفت، سپس در مرحله دوم انتخابات، تصویر وی در پوستر حامیان پزشک «جلیلی» منتشر شد و شگفتی اینکه ظاهرا از یکی از ستادهای فرعی مسعود پزشکیان هم حکمی داشته که همین حکم در ماراتن انتخاب رییس دانشگاه علوم پزشکی به کمک ایشان آمده است!

قطعا روند انتخاب معاونان دانشگاه و مدیران وی، می تواند دیدگاه متخصص پوست و زیبایی و همه کاره فعلی دانشگاه علوم پزشکی بوشهر را عیان و شفاف کند.

«اخلاقی» در شرایطی در اتاق ریاست دانشگاه علوم پزشکی مستقر شده که 3 چالش مهم پیش روی وی قرار گرفته است.

البته بخشی از مشکلات ملی است و انتظاری بیشتر از مردم ایران، نمی توان از رییس دانشگاه داشت.

با این حال، مشکلاتی در حوزه بهداشت و درمان استان خودنمایی می‌کند که با مدیریت ارتباط دارد و می‌توان با تدابیری، این احساس را در مردم شکل داد که دانشگاه علوم پزشکی فعال است.

بدهی 1500 میلیاردی دانشگاه علوم پزشکی

از جمله چالش های پیش رو، حجم بالای مطالبات بیمارستان های استان از بیمه ها خصوصا تامین اجتماعی است که رقم آن تا 1500 میلیارد تومان برآورد می شود. (اگرچه رییس پیشین دانشگاه در آخرین روز مسئولیتش، خبر پرداخت حدود 660 میلیارد تومان مطالبات را رسانه ای کرد که البته حرفه ای این بود که مصاحبه اش هم به سرپرست جدید دانشگاه و زمان تخصیص و نقد شدن این ارقام موکول می شد.)

حجم بالای مطالبات، باعث معوق ماندن کارانه پزشکان، مطالبات پرستاران و قرارگیری بیمارستان های استان در لیست سیاه شرکت های دارو و تجهیزات باعث نارضایتی و بی انگیزگی کادر درمان شده است. مضافا اینکه کمبود این نیروها هم باعث طاقت فرسا شدن ماموریت درمانی شان و فرسایش زیاد آنهاست.

انتظار می رود نسبت خانوادگی سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی با مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی، فقط برای کنار رفتن گزینه های دیگر ریاست دانشگاه و تسریع در انتصاب ایشان به کار نیامده باشد (!) و اکنون این آشنایی به کمک دانشگاه بوشهر جهت کاهش طلبش از تامین اجتماعی (با سهم 70 درصدی از مطالبات دانشگاه) بیاید.

پروژه های بیمارستانی ناتمام

دومین چالش سرپرست دانشگاه علوم پزشکی، پروژه های بیمارستانی ناتمام در نقاط مختلف استان است.

بیمارستان های مادر و کودک بوشهر، اعصاب و روان بوشهر و 17 شهریور برازجان با گذشت یک دهه از شروع عملیات اجرایی شان، بین 50 تا 60 درصد پیشرفت فیزیکی دارند.

همچنین بیمارستان های جدید کنگان و عسلویه هم که در هفته های پایانی دولت سابق کلنگ زنی شدند، در مرحله تجهیز کارگاه و اقدامات اولیه متوقف هستند.

گفته می شود تکمیل پروژه های بیمارستانی استان به حدود 5 هزار میلیارد تومان نیاز دارد که البته این رقم به دلیل نرخ تورم، روزانه رشد می کند.

نکته قابل توجه اینکه؛ دولت به بهانه محدودیت های اعتباری، در سفر استانی به بوشهر تنها تکمیل بیمارستان های مادر و کودک بوشهر و 17 شهریور برازجان را در مصوبات خود گنجاند و عملا سرنوشت مابقی بیمارستان های در دست احداث بوشهر در هاله ای از ابهام می باشد. (تازه ترین راهکار وزارت بهداشت، تامین اعتبار آنها از طریق خیرین است، اما ارقام موردنیاز فراتر از توان خیرین حقیقی می باشد و البته به معنای رفع مسئولیت دولت در تکمیل زیرساخت های درمانی است)

استفاده از ظرفیت سرمایه گذاران برای اجرای بیمارستان های خصوصی می تواند یکی از چشم اندازهای سرپرست جدید دانشگاه علوم پزشکی باشد. هرچند پروژه هایی که در بوشهر به نام بیمارستان خصوصی فعالند، سال هاست از این رییس دانشگاه به رییس بعدی منتقل شده و خبری از تکمیل آنها نیست.

باید دید سرپرست دانشگاه علوم پزشکی برای پایان پروژه های بیمارستانی استان و تقویت سرمایه گذاری بخش خصوصی چه برنامه ای دارد؟

کمبود پزشکان متخصص و تجهیزات بیمارستانی

چالش سوم به کمبود متخصص و تجهیزات در بیمارستان های استان مربتط است که باعث سرگردانی بیماران هم استانی در مراکز درمانی شیراز می شود.

بخشی از این مشکل، نیازمند اصلاح سیاست های وزارت بهداشت برای افزایش جذابیت مالی فعالیت پزشکان متخصص در شهرهای کم برخوردار نظیر بوشهر است. بخشی هم به افزایش زیرساخت ها، امکانات و تفریحات در شهرهایی نظیر بوشهر برای افزایش ماندگاری پزشکان متخصص و خانواده شان است؛ موضوع مهمی که نیازمند اقدامات مسئولان شهری و استانی می باشد.

با این وجود، دانشگاه علوم پزشکی بوشهر ظرفیت های آموزشی و قانونی لازم برای پذیرش و بورسیه دانشجویان در رشته های تخصصی موردنیاز دارد که بکارگیری آن، نیازمند توجه ویژه به بخش آموزش است تا نیازهای آینده استان را از مسیر جذب دانشجویان بومی پیش بینی کرد؛ نیروهایی که احتمالا به دلیل حضور خانواده و بستگان، انگیزه بیشتری برای ماندگاری در استان خواهند داشت.

همچنین افزایش تجهیزات بیمارستانی می تواند ضمن بهبود دسترسی به خدمات، پزشکان را هم در روند درمان اصولی و به موقع بیماران یاری دهد. از طرفی، بیماران هم برای ساده ترین موارد سرگردان استان همجوار نمی شوند. (در چشم انداز درمان استان در دهه 90، قرار بود قطب های درمانی جنوب استان به مرکزیت کنگان و شمال استان به مرکزیت گناوه فعال شوند که آن ایده همچنان بکر مانده و قابلیت پیگیری دارد.)

نکته دیگر در زمینه پزشک متخصص و تجهیزات بیمارستانی، مقوله دارو است. خروج داروخانه‌ ها از انحصار اتفاق خوبی بوده که رخ داده و به اصطلاح در برخی خیابان‌ ها، داروخانه بیشتر از سوپر مارکت شده است (!) اما وقتی این اتفاق شیرین خواهد بود که بیمار یا همراهان او برای یافتن دارو، مجبور به سر زدن به داروخانه های متعدد و نهایتا سفارش از قاچاقچیان دارو نشوند.

قطعا مواجهه با این چالش ها، نیازمند بکارگیری شایستگان در مناصب مدیریتی دانشگاه علوم پزشکی است.

در این صورت می توان به آینده دانشگاه علوم پزشکی در مسیر افزایش رضایتمندی، ارتقای خدمت به مردم و البته تحقق برنامه های دولت (از جمله وعده پزشکیان مبنی بر ارزان و رایگان کردن درمان) امید داشت.

در این زمینه