218866
رقابت‌های نیم‌فصل لیگ برتر ایران در شرایطی به پایان رسید که جایگاه استقلال در جدول رده‌بندی نه‌تنها هواداران تیم خودی، بلکه بسیاری از علاقه‌مندان به فوتبال در ایران را هم حیرت‌زده کرد. استقلال که امید زیادی داشت با ایجاد تغییر در کادر فنی بتواند به روز‌های خوب گذشته‌اش برگردد، با ثبت تساوی‌های پی‌در‌پی این فرصت مهم را از دست داد تا نهایتا بعد از ۱۵ بازی، در جدول ۱۶ تیمی لیگ برتر ایران در رده دهم قرار بگیرد.
تا به همین‌جا بزرگ‌ترین نکته منفی کار شکل گرفته است، چراکه چنین جایگاهی برای استقلال در پایان نیم‌فصل، از زمان شروع رقابت‌های لیگ برتر تا به الان قفل بوده. بدترین جایگاهی که استقلال در لیگ و تا پایان نیم‌فصل پیش‌از‌این داشته، مربوط به فصلی بود که منصوریان هدایت این تیم را برعهده داشت و بعد جایش را به وینفرد شفر داد. حتی در آن فصل هم استقلال بعد از اتمام بازی‌های نیم‌فصل در جایگاه هشتم قرار گرفت که باز هم دو پله بهتر از حال و روز کنونی این تیم است. شاید همین شرح کوتاه بر اوضاع نامساعد تیمی که همواره مدعی قهرمانی در ایران بوده، کفایت کند.
روشن‌ترین اتفاقی که در‌این‌میان رخ داده، این است که تغییرات در استقلال تا به الان جواب نداده و حتی اگر انسجام تیمی آبی‌پوشان بهتر شده باشد، باز هم در کسب نتیجه، مدعی‌ای که شانسی برای قهرمانی داشته باشند، نشان نداده‌اند. جالب آنکه روند امتیازگیری به طور متوسط، نشان می‌دهد که موسیمانه فقط یکی، دو دهم بهتر از جواد نکونام عمل کرده که ابتدای فصل، به دلیل کسب نتایج ضعیف از کار برکنار شد.
نکونام از پنج بازی ابتدایی فصل که هدایت این تیم را برعهده داشت، با ثبت یک برد، دو تساوی و دو شکست با کسب پنج امتیاز از ۱۵ امتیاز ممکن، به کارش پایان داد. آن نتایج در شرایطی برای این مربی رقم خورد که آنها در تابستان ستاره‌های مشهوری را به خدمت گرفته بودند و انتظار می‌رفت که با توجه به قرعه به نسبت ساده استقلال تا پیش از بازی پنجم مقابل پرسپولیس، نکونام یکه‌تازی کند. باوجود‌این کسب نتایج بد از یک سو و شیوه بازی نازیبا از سوی دیگر، مزید بر علت شد تا خیلی زود عذر نکونام که فصل گذشته‌اش با دست بسته‌تر این تیم را تا پای قهرمانی پیش برده بود، خواسته شود.
ضمن اینکه آن روز‌ها نکونام در چند نوبت به این مهم اشاره کرد که با توجه به تغییرات زیادی که در بازیکنانش حاصل شده، نیاز به اندک زمان بیشتری دارد تا آنها را به مرز آمادگی و هماهنگی بیشتر برساند. باوجود‌این صبر مدیران استقلال، شبیه به هواداران این باشگاه، خیلی زود لبریز شد و نکونام از سرمربیگری استقلال کنار رفت. تا زمان معرفی سرمربی جدید، مدیران باشگاه استقلال زمام امور را به طور موقت به دستان سهراب بختیاری‌زاده سپردند که او در دو بازی یک برد برابر تیم قعرنشین هوادار و یک شکست سنگین ۳ بر صفر مقابل ذوب‌آهن رقم زد و از صندلی سرمربیگری کنار رفت تا به‌عنوان دستیار سرمربی خارجی این تیم فعالیت کند. دقیقا از همین برهه به بعد است که داستان پیتسو موسیمانه و استقلال شکل می‌گیرد.
مردی که با کلی سلام و صلوات به‌عنوان نجات‌دهنده استقلال از راه رسید تا اوضاع این تیم همیشه مدعی را سروسامان دهد. او حداقل تا به الان که رقابت‌های نیم‌فصل به پایان رسیده، هشت بازی فرصت داشته تا استقلال جدیدی را معرفی کند. بدون درنظرگرفتن نتایجی که این سرمربی آفریقایی در لیگ نخبگان آسیا کسب کرده، این پرسش مطرح است که آیا هواداران استقلال از موسیمانه و عملکردش در فوتبال ایران رضایت دارند؟
جایگاه دهمی استقلال در جدول رده‌بندی لیگ برتر اجازه نمی‌دهد پاسخ به این پرسش به این سادگی‌ها مثبت تلقی شود. استقلال به لحاظ ساختار و انسجام تیمی با پیتسو موسیمانه سر و شکل بهتری گرفته، ولی مسئله اینجاست که این سر و شکل جدید برای آنها و البته برای خود موسیمانه دستاورد چندانی به لحاظ نتیجه نداشته است.
برای ریزترشدن در احوالات استقلال در عصر موسیمانه کافی است نتایجی که این تیم با این مربی در لیگ برتر در هشت هفته اخیر کسب کرده، مرور شود. در دو بازی ابتدایی حضور موسیمانه روی نیمکت استقلال در لیگ برتر، این تیم دو باخت را متحمل شد که آبی‌پوشان ابتدا ۳ بر یک به خیبر خرم‌آباد باختند و سپس شکست ۲ بر صفر مقابل تراکتور را پذیرفتند. شاید این‌طور عنوان شود که باخت مقابل سرخ‌پوشان تبریزی، آخرین شکست استقلالِ موسیمانه بود و آبی‌ها در شش بازی بعدی خود در لیگ برتر، هیچ‌گاه طعم شکست را نچشیدند، اما روی دیگر سکه دقیقا همین‌جاست که آنها نتوانستند حداکثر امتیازات را هم کسب کنند و این فرصت بزرگ را با ثبت تساوی‌های متعدد از دست داده‌اند.
در مجموع استقلالِ موسیمانه در هشت مسابقه در لیگ برتر، دو برد به دست آورده، چهار بار به نتیجه تساوی رضایت داده و دو شکست را متحمل شده تا از ۲۴ امتیاز ممکن، آبی‌ها ۱۰ امتیاز کسب کرده باشند. واضح است که درصد پیروزی‌های موسیمانه در لیگ برتر به مراتب کمتر از درصد تساوی‌هاست و به لحاظ میانگین کسب امتیاز هم چندان تغییر شگرفی در این تیم ایجاد نکرده است. از همه بدتر اینکه موسیمانه هر چهار بازی اخیرش در لیگ برتر را با نتیجه مساوی به پایان رسانده و خبری از تغییرات مشهود در فاز هجومی هم نبوده است.
واضح است که چنین مواردی به معنای الزام قطع همکاری با این سرمربی نخواهد بود و قطعا و یقینا باید به او و کادرش زمان بیشتری داد تا تفکرات‌شان را به بازیکنان دیکته کنند. با این حال اگر قرار باشد انتخاب میان‌فصلی مسئولان باشگاه استقلال در زمینه نتیجه‌گیری با همین فرمان به پیش رود، شاید خیلی زود دل بسیاری برای جواد نکونام تنگ شود؛ مربی‌ای که حداقل در اولین تجربه حضورش در این باشگاه به لحاظ کسب نتیجه، کارنامه مقبول‌تری به جا گذاشته بود.