پارس جنوبی جم؛ تکرار تلخ یک فصلِ بی‌حاصل

خلیج فارس: پارس جنوبی جم، تیمی که روزگاری امید یک شهر و نماد غیرت جنوب بود این روزها در سایه‌ی مدیریت ضعیف و تصمیمات نادرست ، از روزهای اوج خود فاصله گرفته است. تیمی که روزی در لیگ برتر با بزرگان فوتبال ایران رقابت می‌کرد ، حالا در لیگ یک نه برای صعود که برای میانه جدول تقلا می‌کند.

به گزارش خلیج فارس به نقل از آوای بوشهر؛ انتظاری که از پارس جنوبی می‌رفت بازگشت به مسیر افتخار بود ، نه تکرار فصل‌هایی بی‌سرانجام. اما واقعیت این است که این فصل نیز مانند چند فصل گذشته ، با وعده‌های بی‌حاصل ، ناکارآمدی در جذب بازیکن ، بی برنامگی فنی و بلاتکلیفی مدیریتی همراه شد. مدیریتی که نه‌تنها نتوانست تیم را در مسیر موفقیت هدایت کند ، بلکه در حفظ روحیه بازیکنان و هواداران هم ناتوان ماند.

پارس جنوبی تنها از صعود بازنمانده ، بلکه در طول فصل در کسب امتیاز از تیم‌های مدعی نیز ناتوان بوده است. شکست‌های پیاپی مقابل بالانشینان جدول ، نه‌تنها فاصله امتیازی با صدر را افزایش داد ، بلکه امیدها را یکی‌یکی خاموش کرد. این نتایج ضعیف در نهایت صدای هواداران را هم بلند کرد؛ هوادارانی که وفاداری‌شان سال‌ها زبانزد بود ، این روزها در ورزشگاه تختی جم ، با صدایی بلند و زخمی از دل شعار «رجب‌زاده حیا کن ، پارس جم رو رها کن» را سر می‌دهند. شعاری که نه از بی‌مهری ، که از دردِ یک انتظارِ طولانی برای بازگشت تیم‌شان به جایگاه واقعی‌اش برمی‌خیزد.

اما آن‌چه این زخم را عمیق‌تر کرده ، سکوتی است که از نهادهای مسئول شنیده می‌شود. منطقه ویژه انرژی پارس ، شرکت‌های عظیم پتروشیمی مستقر در منطقه و حتی نهادهای محلی که شعار حمایت از ورزش را بارها تکرار کرده‌اند ، حالا تماشاگر سقوط تدریجی تیمی هستند که می‌توانست نماد همبستگی و غرور این منطقه باشد. گویی پارس جنوبی تنها مانده در میانه میدان ، بی‌یاور و بی‌پناه؛ قربانی بی‌تفاوتی همان‌هایی که باید پشتش می‌بودند.

جم شهری است با مردمانی عاشق فوتبال ، با جوانانی مستعد و با قلب‌هایی که هنوز برای پیراهن زرد پارس می‌تپد. اما آیا وقت آن نرسیده که صدای این هواداران شنیده شود؟ آیا وقت آن نرسیده که مسئولان ورزش و مدیران باشگاه و البته آن‌هایی که منابع مالی منطقه را در اختیار دارند ، پاسخگوی این سال‌ها بی‌برنامگی و فرصت‌سوزی باشند؟

پارس جنوبی فقط یک تیم فوتبال نیست؛ بخشی از هویت جم است. این تیم می‌توانست ویترین توانمندی‌های جوانان جنوب باشد ، اما امروز به نمادی از بی‌توجهی و سوء‌مدیریت بدل شده است.

امروز نه تنها شانس صعود از دست رفت ، بلکه امید بسیاری از هواداران نیز کمرنگ شد. شاید وقت آن رسیده باشد که پارس جنوبی از نو متولد شود؛ با مدیریتی کارآمد ، برنامه‌ای روشن و عزمی برای بازگشت به جایگاهی که لیاقتش را دارد. این تیم ، سزاوار دیده‌شدن است؛ نه فراموش‌شدن در سایه سرمایه پتروشیمی ها …