واردات خودرو در ایران؛ هیاهو برای هیچ

مهدی جعفری زاده

در کشورهای جهان علاوه بر تولیدات خودرو، واردات خودرو هم دارند. حتی کشورهایی که با کیفیت ترین و به روزترین خودرو را تولید می کنند باز از کشورهای دیگر انواع خودرو نیز وارد می کنند و این دیگر ذائقه و انتخاب شهروندان شان است که
چه نوع خودرویی را جهت خرید انتخاب کنند.

واردات خودرو به معنای ضعف نیست حتی به معنای نیاز هم نیست، بلکه به معنای احترام گذاشتن به آزادی انتخاب مردم و ایجاد رقابت سالم و واقعی بین شرکتهای تولید کننده آنهاست.

اگر به تیراژ تولید خودرو در کشورهای دیگر نگاه کنیم می بینیم در کشورهایی که چند برابر ما خودرو تولید می کنند باز به واردات خودرو آن هم از نوع صفر و دست اول -نه کار کرده و دست دوم- واکنش مثبت نشان می دهند. مثلا در سال ۲۰۲۳ کره جنوبی ۳ میلیون و ۹۲۶ هزار دستگاه، آلمان ۳ میلیون و ۹۵۹ هزار دستگاه، هند ۴ میلیون و ۶۶۹ هزار دستگاه، ژاپن ۷ میلیون و ۷۳۴ هزار دستگاه، آمریکا ۷ میلیون و ۶۲۹ هزار دستگاه وارد کرده اند. حتی چین که بزرگترین کشور تولید کننده خودرو بوده با ۲۵ میلیون و ۳۴۷ هزار دستگاه رتبه اول جهان را به خود اختصاص داده است.

ایران با تولید ۱ میلیون و ۶۶۶ دستگاه در سال، کمتر از کشورهای فوق قرار گرفته است. پس واردات خودرو الزاما به معنای تولید داخلی بیشتر یا کمتر از نیاز کشور نیست بلکه همانطور که گفتیم جهت ایجاد رقابت سالم و قدرتمند بین خودروسازان کشورهای مختلف و همچنین احترام گذاشتن به آزادی انتخاب شهروندان هر کشوری است.

متاسفانه در کشور ما بیش از چند سال است که هیاهوی واردات خودرو را به راه انداخته اند ولی به اندازه ای قطره چکانی وارد می شود که کسی نمی داند کجا می رود، آن هم با تاکید بر خودروهای کار کرده و دست دوم.

در این صورت نه رقابتی بین خودروسازان داخلی برای ارتقای کیفیت محصولات به وجود خواهد آمد و نه برای آزادی انتخاب مردم احترام قائل می شوند. خلاصه اینکه واردات کشور ما نیز با واردات همه دنیا فرق دارد از این رو، یکی از اولویت های دولت جدید باید موضوع خودرو باشد.