مردم در محاصره گرانی

مهدی جعفری زاده

از ابتدای سال جاری تاکنون تقریباً همه کالاها و خدمات، برای یک یا چند نوبت، طعم افزایش قیمت را چشیده‌اند. برخی از این افزایش قیمت‌ها، بی سر و صدا و برخی آشکارتر بوده. بعضی گرانی‌ها چون همه مردم، هر روز با آن سرو کار ندارند، موقعی متوجه می‌شوند که به آن نیاز پیدا می‌کنند.

مثلاً تغییرات در قیمت دارو و درمان، قیمت عینک یا لوازم و تجهیزات بهداشتی، البسه، وسایل خانگی، قطعات ماشین، شیرآلات، هزینه تعمیرات و… این‌ها معمولاً مواقع خاصی مورد نیاز انسان است و هنگامی متوجه گرانی آنها می‌شود که به شدت به آنها نیازمند است و اجباراً باید خرید کند.

بلیت هواپیما یکی از این موارد است که اولاً همه اقشار مردم با آن سرو کار ندارند. ثانیاً همه کسانی نیز که به آن نیاز دارند، به صورت روزانه نیست و گاه گاهی مورد نیاز آنان می‌شود. تاکنون قیمت بلیت‌ها بسته به شرایط و میزان تقاضای خریداران، شناور بوده و از قیمت حداقلی و پایه شروع شده و تا دو سه برابر فروش می‌رفته است.

ظاهراً صاحبان ایرلاین ها به این حد هم قانع نبوده و خواهان افزایش قیمت چشمگیرتری شده‌اند. بعضی افراد گمان می‌کنند کسانی که با هواپیما مسافرت می‌کنند افراد متمول و ثروتمند هستند و حتماً برای بیزینس و تجارت کلان، سفر هوایی دارند درحالی که بسیاری از افراد به علت بیماری و جهت معالجه یا انجام امور اداری فوری و فوتی و… مجبور به استفاده از هواپیما و تحمل قیمت آن هستند.

اینکه وزیر راه و شهرسازی گفته: «آزادسازی قیمت بلیت هواپیما در شرایط فعلی ظلم به مردم است» چون می‌داند این آزادسازی و افزایش قیمت، شاید برای درصد کمی ثروتمند قابل تحمل باشد ولی برای اکثر مسافران که از طبقه متوسط به پایین هستند واقعاً بن بست و آزاردهنده است. دولت باید اکثریت 60 – 70 درصدی مردم و شرایط سخت مالی آنها را ببیند و جهت‌گیری خود را براساس خدمت به آنان تنظیم کند نه چیزهای دیگر.

امید است نه فقط بلیت هواپیما بلکه سایر کالاها و خدمات نیز از این گرانی‌های پی در پی خارج شوند تا مردم نفس راحتی بکشند.