ما عبرت دیگران شده‌ایم!

رضا صادقیان

نمایان شدن برخی از مسائل سال‌های گذشته به بحران‌های جاری که امکان حل آن در کوتاه مدت میسر نیست، کشور را در شرایط خاصی قرار داده است.

شاهد مثال اینکه این روزها به جای استفاده روشن و معنادار برخی واژه‌گان از عبارت‌های دیگر استفاده می‌کنیم حکایت پنهان کاری، مخفی نگه داشتن وقایع تلخ و به خیال خودمان کاستن از تلخی‌های بیشتر در کام مردم دارد. اما واقعیت سنگین‌تر و سهمگین‌تر از آن است که بتوان وضعیت واقعی را پشت انبار کلمات و جملات مخفی نگه داشت.

اسم ورشکستگی را گذاشته‌ایم «ناترازی» و نام کم کردن سهمیه سوخت خودروها را به «مدیریت هوشمند» عوض کردیم.

این نام‌گذاری‌ها هیچ دستاوردی به همراه نخواهد داشت، فقط مدیر ارشد می‌ماند با انبوهی از کلمه‌ها و جمله‌های فاقد معنا که مخاطب خوب متوجه حقایق پشت آن کلمات می‌شود!

ما مثال تاریخی خواهیم شد. خط به خط در کتاب‌های تاریخی و درسی و اگر اغراق نکرده باشیم برای عبرت از روزهای از دست رفته مکتوب خواهیم شد. اینکه در سال ۱۴۰۳ همچنان خودرو تولید داخلی برای پیمایش ۱۰۰ کیلومتر بیش از ۱۲ لیتر بنزین یارانه ای به اسم «حمایت از تولید ملی» بر باد می‌دهد جایش در کتاب‌های صنعتی و تاریخ صنایع تکمیل خواهد شد!

اینکه خودرو ایرانی حتی توانایی رقابت با خودروهای برقی تولید کشور ویتنام کمونیست را ندارد برای عبرت گرفتن از صنعت خودرو بسیار کاربردی است. کشوری که همزمان برای پیشرفت به روسیه، چین و آمریکا وصل شده است تا راه خود را برود و امروز به عنوان صادر کننده خودروهای برقی به کشورهای اروپایی معروف شود و ما همچنان در حال تولید پژو پارس با سابقه ای متعلق به اوایل دهه ۷۰ میلادی هستیم! نتیجه دخالت‌های بی‌امان دولت نفت‌خوار و ناکارآمد خروجی بهتر از این نخواهد داشت.

ایرانی ها طی یک کشور با تورم‌های دو رقمی دست‌وپنجه نرم می‌کند و دولت‌ها کسری بودجه را با خلق نقدینگی تامین می‌کنند و همین امر باعث کوچک‌تر شدن سفره‌های مردم می‌شود، این مسئله در کتاب‌های اقتصادی نوشته خواهد شد.

این نیز در کتاب‌ها نوشته خواهد شد که به عنوان دومین کشور دارای ذخایر گازی دچار کمبود سوخت می‌شویم.

آن کسانی که تحریم‌ها را کاغذ پاره می‌خواندند، وضعیت امروز محصول عملکردشان است. تحریم یعنی سوزاندن گاز مشعل ها طی چند دهه گذشته و عدم توانایی برای فراوری و استفاده از آن، تحریم یعنی خودرو بی‌کیفیت و اعصاب خردکن داخلی، تحریم یعنی کمبود گاز و برق، یعنی تعطیل شدن صنایع و اختلال در فعالیت کشاورزی، یعنی کاهش تولید کارخانه‌ها، یعنی گران‌تر شدن مواد غذایی و خرید یک کالای اساسی با ده برابر قیمت جهانی.

تحریم یعنی عدم ارتباط با بانک‌های جهانی و جابجایی پول توسط صرافی‌ها، یعنی کاهش تولید نفت و کاهش صادرات نفت و سوزاندن مازوت در روزهای سرد سال و خاموشی خانه‌ها و صدها هزار موضوع دیگر به صورت غیر مستقیم به زندگی مردم ارتباط دارد.

گویا چشم انتظاری و وعده فرا رسیدن آن زمستان سخت از زبان وزیر سابق نفت برای اروپا، مستقیم به صنعت، خانه، کارخانه، نیروگاه برق، کشاورزی و تولید کنندگان ایرانی در شهرک‌های صنعتی رسیده است. این ها و مثال های دیگر باعث شده که بگوییم به عبرت دیگران تبدیل شده ایم.