«فوتبال زنان»؛ سیاه‌ترین نقطه کارنامه مهدی تاج!

خلیج فارس:دومین دوره مدیریت مهدی تاج بر فوتبال ایران رو به پایان است و حسب برنامه‌ریزی انجام‌شده، روز یازدهم اسفندماه انتخابات هیات‌رئیسه فدراسیون فوتبال برگزار می‌شود. به صف‌شدن اسامی مثل علی کفاشیان، شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و حتی علی فتح‌الله‌زاده نشان می‌دهد که انتخاباتی چالشی در راه است؛ هر چند که تجربه نشان داده که همواره در طول ادوار انتخابات هیات‌رئیسه، تیم مدیریتی حاکم بر فدراسیون، بیش از سایرین شانس جلب رأی اعتماد اعضای مجمع را دارد.

تاج بعد از عزل شهاب‌الدین عزیزی‌خادم و دوره کوتاه سرپرستی میرشاد ماجدی، با اسم رمز «انجام کار‌های نیمه‌تمام» به ساختمان سئول بازگشت و از هشتم شهریورماه ۱۴۰۱ دوباره عنان کار را به‌دست گرفت. در دومین دوره حضور تاج در نقش رئیس فدراسیون، نمی‌توان چشم روی موفقیت‌های نسبی‌ای، چون شکسته‌شدن طلسم ورود تکنولوژی (VAR) به فوتبال ایران و یا تلاش برای فراگیر شدن حضور تماشاگران زن در ورزشگاه‌ها بست که البته اهرم فشار (AFC) و (FIFA) را هم نمی‌توان در مسیر انجام این امورات نادیده گرفت، اما روی کفه ترازو، ناکامی‌ها سنگینی می‌کند.
مهدی تاج شاید بتواند پُز صعود دوباره تیم ملی مردان به جام جهانی را بدهد که البته هنوز این صعود هم رسمی نشده، اما بدون‌شک غیرقابل دفاع‌ترین نقطه کارنامه کاری تاج در فدراسیون فوتبال -چه در دوره اول و چه در دوره دوم ریاست بر فدراسیون- موضوع بی‌توجهی به فوتبال و فوتسال زنان است. «دهن‌کجی» شاید نزدیک‌ترین کلمه به رفتار تاج با این دو رشته مهم باشد؛ چرا که اگر بخواهیم اولویت‌های کاری رئیس فدراسیون در این سال‌ها را به خط کنیم، حتی رسیدگی به امور زنان هیچ‌گاه جزو ۱۰ اولویت تاج هم نبوده و نیست!

تیمداری غول‌ها در فوتبال زنان؟ سهمی از این سفره برای شما نیست

رئیس فدراسیون احتمالاً برای دفاع از کارنامه سیاه خود در عرصه رسیدگی به امورات فوتبال و فوتسال زنان بخواهد پشت سنگر ورود باشگاه‌های بزرگ به عرصه تیمداری در فوتبال زنان سنگر بگیرد، اما کیست که نداند این مسئله مستقیماً به پروتکل‌های (AFC) در مسیر صدور مجوز حرفه‌ای بر می‌گردد و هیچ سهمی از این سفره به فدراسیونِ مهدی تاج نمی‌رسد. اعداد و ارقام خود به خوبی می‌توانند روزگار سیاهی که فوتبال و فوتسال زنان ایران با مدیریت مهدی تاج را روایت کنند و شاید نیاز به هیچ توضیح اضافه‌ای نباشد!
تاج و هنر ایستادن در دورترین نقطه!

تاج از روزی‌که به ساختمان سئول بازگشته، تلاش کرده در دورترین فاصله با فوتبال و فوتسال زنان بایستد و عنان کار را به‌دست چهره‌هایی مثل هدایت ممبینی، دبیرکل فدراسیون و نادره درودیان، رئیس دپارتمان زنان بدهد. آنقدر مهدی تاج از فضای فوتبال و فوتسال زنان دور است که حتی در نشست‌های اخیر خود با احمد دنیامالی، وزیر ورزش‌وجوانان، پُز قهرمانی تیم ملی فوتسال زنان در سال ۲۰۱۸ را می‌دهد، اما بر هیچکس پوشیده نیست که آن تیم ملی و آن نسل رویایی، در دوره مدیریتی تاج به ورطه نابودی کشیده شد.
خانه‌نشینی نخبگان و به قدرت‌رسیدن خواص

فوتبال زنان؟ شاید خود تاج هم بی‌میل نباشد که درباره فوتبال زنان سکوت کند؛ چرا؟ پاسخ روشن است. ضعیف‌ترین عملکرد تاریخ تیم ملی فوتبال زنان در دوره اخیر مدیریت مهدی تاج ثبت شد و آنچه در این میان برای جامعه فوتبال و فوتسال آزاردهنده بود، سیکل معیوب انتخاب سرمربیان ملی بود. «خانه‌نشینی نخبگان و به قدرت‌رسیدن خواص» شاید کوتاه‌ترین توصیف ممکن، از قصه بلند و بالای چرخه‌ای باشد که فوتبال و فوتسال زنان را به ورطه نابودی کشیده و کارنامه‌ای غیرقابل‌دفاع را در عرصه ملی به جای گذاشته است.
انتخاب نایب‌رئیس ۶۷ ساله، تکمیل‌کننده پازل دهن‌کجی

بازگرداندن فریده شجاعی به فدراسیون، آن‌هم در حوالی ۷۰ سالگی، تکه آخر پازل مهدی تاج برای دهن‌کجی به جامعه فوتبال و فوتسال زنان بود؛ تاج که تن به پُر کردن کرسی نایب‌رئیسی زنان نمی‌داد و شاید در توصیف بهتر، برایش این مسئله از کم‌ترین درجه اعتبار و اهمیت برخوردار بود، در شرایطی تسلیم حکم حاکمیتی مسئولان ارشد وزارت ورزش برای انتخاب نایب‌رئیس شد که در این راه، به سراغ گزینه‌ای رفت که شاید فقط فاصله او با فوتبال و فوتسال زنان بیشتر از مهدی تاج در این سال‌ها بود!
بنویسید نایب‌رئیس تام‌الاختیار؛ بخوانید پوششیِ مدیران مطیع تاج!

شجاعی نزدیک به یک‌دهه دور از ساختمان فدراسیون بود و شاید فقط برای آنکه تاج دهان منتقدان خود را ببندد و بگوید حواسش به فوتبال و فوتسال زنان هم هست، به سراغ گزینه‌ای رفت که سابقه مدیریت در فدراسیون داشته باشد؛ چون بر همگان واضح است که وضعیت اسفناک امروزی، مدیری می‌خواهد که قدرت اعمال نفوذ داشته باشد، بتواند در نقش نفر اول جامعه فوتبال و فوتسال زنان حکم بدهد و با تصمیمات انقلابی، کن‌فیکون کند و گَرد امید به دل ناامیدان از فوتبال و فوتسال بپاشد؛ نه نایب‌رئیسی که خود پوششی شده بر مدیران مطیع تاج و پُر واضح است که همچنان قوه‌عاقله و قوه تصمیم‌گیر همان افراد نزدیک به مهدی تاج هستند، نه خانم نایب‌رئیس؛ همان آقای دبیرکل و همان خانم رئیس دپارتمان!
تاج اثبات کرد؛ کمیته فنی کشک است

در این میان از قلم نیفتد که مهدی تاج اثبات کرد که حرف دهه‌ها قبل علی پروین درباره مدیر فنی، بیراه نبوده است؛ چرا که کمیته فنی فدراسیون و در رأس آن مجید جلالی در قامت مدیر فنی و توسعه فدراسیون، کادرفنی تیم ملی فوتسال زنان که از تاج حکم گرفتند را فاقد صلاحیت معرفی کرد و خواستار تغییرات ضرب‌الاجلی شد، اما در عمل چه شد؟ سرمربی منصوبِ تاج، به مدیر کمیته فنی تاخت و او را فاقد صلاحیت تصمیم‌گیری دانست و با دهن‌کجی علناً به پشتوانه تاج، اردو گذاشت تا نشان بدهد در فدراسیون تحت مدیریت مهدی تاج، جایگاه بهتر برای کسی است که زور و قدرت بیشتری دارد و دانش و توان، شبیه به فکاهی است.
در جا زدن و سقوط آزاد با مطیعان‌امر

در آخر باید گفت که اگر حتی مهدی تاج، در فاصله ۵۲ روز تا انتخابات، همه منصوبان ناکارآمد خود در حوزه زنان را برکنار کند و همه نخبگان بیرون گود نشسته را به میدان عمل بیاورد هم گوشه‌ای از کارنامه سیاه فوتبال و فوتسال زنان در دوره تحت مدیریت او هم سفید نخواهد شد. تاج در دو راهی «موفقیت با حضور نخبگان» یا «در جا زدن و سقوط آزاد با مطیعان‌امر»، همواره راه دوم را انتخاب کرده و آنچه ناامیدی در جامعه زنان فوتبال و فوتسال گسترش می‌دهد آن است که آقای رئیس، بر راه غلط خود اصرار دارد و می‌خواهد با همان مدیران امتحان پس‌داده دوره ریاست خود را تمدید کند تا حداقل نمایان باشد که در فوتبال و فوتسال زنان، قرار نیست ریلی تغییر کند و در بر همان پاشنه می‌چرخد که تا امروز چرخیده؛ «سیاهی»!

منبع: فوتبال ۳۶۰