سخنی دلسوزانه با استاندار بوشهر درباره مانور «رفع تشعشعات هسته ای»

ظهر پنج شنبه 1403/10/06 شبکه خبر با همکاری صدا و سیمای استان بصورت مستقیم مانور قرارگاه رافع (مقابله با نشت تشعشعات هسته ای و رفع آلودگی) را نشان می داد… از طرفی، مدیریت بحران استان جهت هدایت و کنترل رزمایش مذکور در قالب ستاد رزمایش هم در سالن شماره یک استانداری با ریاست دکتر زارع بعنوان استاندار و همچنین در مقام فرمانده قرارگاه رافع، تشکیل شده بود و در حال تبادل نظر و اقدام و راهبری بودند.

بنده بعنوان یک فرد نظامی که در دهها رزمایش نظامی و مشترک بین نیروی دریایی کشورها و همچنین این رزمایش در سال ۱۳۹۵ در استان هسته ای بوشهر که به عنوان پایلوت کشوری بعد از تجربه ناموفق این رزمایش در نطنز اصفهان عمل می کرد با حضور بزرگان امر، شخصا شرکت کردم و به عنوان دستگاه همکار حضور فعال داشتیم، نه از باب غرض بلکه از نگاه یک کارشناس و شهروند دلسوز و دغدغه مند و مطالبه گر در خصوص چگونگی و اجرای رزمایش، بسی تأسف خوردم و ناخودآگاه خنده ام گرفت، چه برای آن مسئولان و نمایندگان دستگاهها که به جنابعالی به عنوان فرمانده رزمایش و رییس جلسه گزارش کار می دادند و با عذر فراوان چه شخص حضرتعالی که فکر کنم و به نظر می رسد با مفهوم و فلسفه و هدف غایی از برگزاری اینگونه رزمایش ها شناخت کافی ندارید. اگر چه می دانم و می دانند و می دانید برداشت سطحی از این مانور چه بوده ولی مطمئنم هنوز درک عمیقی از آن در بدنه دستگاههای تصمیم ساز و تصمیم گیر استان از جمله استانداری وجود ندارد.

استاندار محترم، وقتی جنابعالی از حداقل امکانات رفع آلودگی هسته ای در استان برخوردار نیستید و به هر دلیل ممکن چه موجه و چه غیر موجه از طرف سازمان های ذینفع از جمله پدافند غیرعامل کشور (مجری مانور) و سازمان انرژی اتمی (دستگاه پشتیبان) و حتی وزارت کشور (نهاد بالا دستی) از قبل پشتیبانی نشدید و نمی‌شوید، آیا مگر با حرف، می توانید با تشعشعات احتمالی، حداقل برای در مصون ماندن دو روستای بندرگاه و هلیله و نه بیشتر مقابله کنید؟!

بنده در همین جلسات رزمایش مشابه در همین سالن استانداری در سال ۱۳۹۵ بعد از یکسال حضور مستمر در جلسات هماهنگی و آموزشی به آقای سالاری استاندار وقت نه به عنوان نماینده دستگاه همکار (نداجا) بلکه به عنوان یک شهروند دغدغه مند و مطالبه گر بوشهری سوالی ساده و مطالبه گرانه داشتم و پرسیدم شما به عنوان استاندار آیا توانستید فقط یک بسته ایمنی شامل قرص زینک و… را برای خانواده های دو روستای همجوار نیروگاه اتمی و نه بیشتر از سازمان انرژی هسته ای و پدافند غیرعامل کشور درخواست و تحویل بگیرید و در بین اهالی این دو روستا توزیع نمایید؟

همچنین آیا آموزش حداقلی در این زمینه برای خانواده‌ها در مکانهای عمومی برگزار نمایید؟ با توجه به اینکه از نگاه آمایش سرزمینی و بر اساس دو اصل مهم پدافند غیرعامل یعنی ، «جانمایی» و «مکان یابی» حضور دو روستا در زیر یقه رآکتور نیروگاه و حتی تا شعاع حداقل ۱۵ کیلومتر و حداکثر مجاز ۲۵ کیلومتر (رجوع شود به فلسفه و منطق ایجاد شهر عالیشهر در فاصله ۲۷ کیلومتری از مرکز راکتور هسته ای) حضور منازل مسکونی و تجمع جمعیتی از مرکز رآکتور، محلی از اعراب نداشته و هیچگونه توجیهی ندارد که متاسفانه به هر دلیل جوابی برای سوال بنده نداشتند و برای فرار از پاسخ، به موضوعی غیر مرتبط پرداختند.

ضمنا در آن جلسه نماینده وزارت کشور و سردار جلالی (رییس سازمان پدافند غیرعامل) و مسئولان دستگاه‌های لشکری و کشوری همکار حضور داشتند.

به نظر بنده اینگونه شو آف ها و اصطلاح عام آن با تعذر جنگولک بازی ها به هیچ وجه نمی‌تواند به عنوان یک رزمایش واقعی با رویکرد کاملا پیشگیرانه قلمداد شود چرا که در زمان بحران با حرف و چهار دستور بدون داشتن پشتوانه و امکانات حداقلی و زیر ساختی، جان عزیز شهروندان بوشهری در امان نخواهد ماند.

در صورت نیاز و خواست شما در جهت ادای دینم به شهرم آماده هر گونه همکاری و مشاوره خواهم بود.