نهال موسوی
در چند روز گذشته کفن هدیه دادن برنامه تلویزیونی «جعبه سیاه» به هادی عامل گزارشگر با سابقه کشتی با واکنش زیادی همراه شد و تقریبا میتوان آن را یک بمب خبری در رسانهها و شبکههای اجتماعی دانست اما فارغ از تمام مباحث مرح شده درباره آن باید به چند نکته دیگر هم اشاره کرد.
در اطلاعیهای که تیم برنامه ساز «جعبه سیاه» برای توضیح درباره اتفاق رخ داده منتشر کردند آمده بود: «با احتساب تکرار، این قسمت در مرداد ماه سال جاری سه بار روی آنتن رفت و هیچ واکنشی از جانب ایشان (هادی عامل) دریافت نشد…»
پیمان جبلی رئیس صداوسیما هم ضمن اینکه گفته «این کار اشتباه بود» بیان کرده: «این برنامه تاکنون شش بار بازپخش شده و این بار ششم بوده که مورد توجه قرار گرفته است.»
در واقع این توضیحات جبلی و برنامه سازان جبعه سیاه اولین نکتهای را که بیشتر برجسته میسازد این است که برنامه در تابستان پخش شده و البته کسی هم اصلا متوجه آن نشده است ولی وقتی بخش کفن هدیه دادن به هادی عامل در شبکههای اجتماعی منتشر شده است تازه مردم و مخاطبان در جریان چنین اتفاقی قرار گرفتهاند و اینچنین هم به آن واکنش نشان دادند.
تلویزیون مخاطب ندارد
جان کلام این گفتهها تایید این مهم است که اکثریت مردم دیگر تلویزیون نمیبینند و اگر مسئلهای در تلویزیون هم دیده شود و یا مورد توجه مخاطبان قرار گیرد از طریق شبکههای اجتماعی است.
این که تلویزیون در مقابل شبکههای اجتماعی کاملا قافیه را باخته دیگر بسیار واضح و مبرهن است، این تقابل و رویارویی تلویزیون و شبکههای اجتماعی در همه جای جهان مشهود است ولی در ایران انگار تکلیف مشخص شده و کاروان پرهزینه صداوسیما کاملا از این قافله جا مانده است.
سیستم برنامهسازی در صداوسیما
نکته مهم دیگر اینکه؛ الان باید از تیم سازنده و تمام افراد درگیر در تولید چنین برنامهای – از ایده پرداز تا خود رئیس صداوسیما – پرسید فکر میکنید چرا این عمل کفن هدیه دادن شما در جامعه تا این حد مورد نکوهش قرار گرفت؟ آیا در این صداوسیمای عریض و طویل بخشی برای تحقیق و پژوهش درباره دلیل و چرایی چنین بازخوردهایی از طرف جامعه وجود دارد، که برای ایدههای شاذ بعدی لحاظ شود؟
چرا نکات بسیار ساده و ابتدایی رسانهداری را باید مدام به صداوسیما یادآوری کرد و هیچ تغییر محسوسی هم رخ ندهد؟ آن هم صداوسیمایی که از بیت المال هزینه میکند تا به مردم خدمت رسانی کند!
منبع:عصرایران