دوباره سلام هم‌میهن

اکنون پس از رنج بی‏شمار صبح ظفر دمیده است و مردم آگاه دکتر مسعود پزشکیان را به عنوان رئیس جمهور ایران اسلامی برگزیدند. شادمانه به همفکران و هم‏‌باورانم تبریک می‏گویم که بر عهدشان استقامت نمودند؛ اما در این لحظات من بیاد همشهریان و هموطنان خوب هوادار نامزد رقیبم. ناکامی در انتخابات احساس ناخوشایندی است به‏‌ویژه اگر حواس گروه پیروز به آن‏ها نباشد و زبان به کنایه گشایند.

هموطن مهربانم که انتخابت نامی دیگر بود مطمئن باش ما تفسیر و تحلیل‏های کینه‏‌توزانه در مورد علت پیروزی این سو و عوامل ناکامی آن سو نداریم، ما اهل تحقیر نیستیم؛ نه کسی را خاشاک می‏دانیم و نه دور ریز، نه تنگه احدی بود و نه جنگ اسلام و کفر، ما نه اهل نخوت و غروریم و نه کنایه و طعنه؛ ما بدون شما کامل نیستیم. حتی دل از کین نسبت به هتاکان پرمدعا و دروغگویان بی‏‌انصاف نیز می‏‌زداییم. دل‏ها آماده کاشت درخت آرزوهای بلند برای ایران است.

راه و مرام رئیس جمهور منتخب‏مان راه مولا علی است؛ آنجا که امیر جان‏ها می‏‌فرمایند «همه ما یا در آیین و کیش یکی هستیم و یا در آفرینش همانندیم». ما اعتقاد راسخ به بنیان‏ تفکر اصلاح‏‌طلبی و تحول‏‌خواهی داریم که همواره «زنده باد آنکه چون من نمی‏‌اندیشد» را ندا می‏‌دهد و همچنان بر همان راه هستیم. ما در عرصه سیاست‏‌ورزی مخالف هم نیستیم، فقط اندکی متفاوت می‏اندیشیم که بالندگی به همین تکثرها و تنوع‏‌هاست.

برخی چه ناحق‏‌ها که بر زبان نراندند. زمین و زمان را بسیج نمودند تا خود را جبهه انقلاب بنامند و ما را سازشکار و سست عنصر و غربگرا جلوه دهند. این نمایش عاری از حقیقت شاید در تصمیم برخی بی‏‌تاثیر نبود. تنها انتظار است آن نارواگویی‏‌ها را دور از هیجانِ روزهای رقابت، قضاوت کنیم.

اما مهم نیست هرچه بود گذشت. اکنون با پیروزی مردی همانند یکی از ما، طبیبی بی‏‌مدعا و از جنس صداقت و یکرنگی، او رئیس جمهور همه مردم ایران است. در شهد شیرین پیروزی همه سهم یکسان داریم. اکنون فصل همدلی و همراهی آغاز و نسیم مهربانی وزیدن گرفته است. حالا دیگر فصل لبخند برای هم و آرزوی خیر برای فرزندان ایران است.

اکنون موسم دوست داشتن‏‌ها و یکی شدن‏‌ها، هنگامه مهربانی و عشق ورزیدن و زمانه در کنار هم بودن و محکم فشردن دستان امیدوار هم است برای راه سخت و دشوار زندگی که در پیش داریم. جسم و جان خود را مهیای اعتلای وطن کنیم. به هم دوباره سلام گوئیم و همگام شویم برای آن درد مشترک که درمانش جدا جدا میسر نیست و راهی که واگرا به منزل نمی‏‌رسد. آتشگه زندگی را بیفروزیم و رقص شعله‏‌اش را تا بی‏کران نمایان سازیم. تنها نمان همراه شو ای عزیز. ما همدیگر را بسیار دوست داریم. ما جان همیم.