خانم پاد! چرا اینقدر دیر؟

مهدی جعفری زاده

سکینه سادات پاد، دستیار رئیس جمهور رئیسی در پیگیری حقوق و آزادی‌های اجتماعی همزمان با پایان دولت سیزدهم در مصاحبه ای گفته: «نباید برخورد قهر آمیز و خشن با موضوع حجاب شود چون نتیجه عکس می دهد و زنان و دختران را به مقاومت و لجاجت وا می دارد» و از قول رئیسی گفته «تا کی باید دخترانمان را بگیریم و پرونده سازی کنیم.»

این سخنان خانم دستیار که در زمان تحویل دولت بیان شده، بسیار دیرهنگام و فاقد کارکرد اجرایی برای همان دولت است، اما تایید دوباره ای بر دیدگاه بسیاری از دلسوزان است که معتقدند اولا نباید با حجاب برخورد سیاسی و قهر آمیز کرد، ثانیا باید راه و روشی را در پیش گرفت که مورد پسند و استقبال جامعه به ویژه جامعه زنان باشد. ثالثا عصیان اجتماعی نتیجه یکسری عملکردهای قبلی است که باعث دلزدگی و ناامیدی نسل جوان شده و باید رویکردها و کارکردهای گذشته را به صورت ریشه ای اصلاح کرد تا وضعیت به حد بحران نرسد.

مطمئنا بی حجابی برای عموم مومنین – با هر بینشی- خوشایند نیست، اما گروهی افراطی و تندرو هستند که می گویند به هر قیمتی – حتی توسل به زور – باید زنان و دختران را با حجاب کرد، گروهی از مؤمنین معتدل و عاقبت اندیش نیز معتقدند حجاب باید به صورت داوطلبانه و از روی میل و رغبت پذیرفته شود تا آثار آن در جامعه پایدار و ماندگار باشد.

سابقه تاریخی ما نیز موید همین موضوع است. حجاب در وجه سلبی و حذفی آن در زمان رضا شاه انجام گرفت و طی آن خواستند حجاب را از سر زنان بردارند ولی با مقاومت سرسخت آنان مواجه شد و حکومت شکست خورد.

اینک نیز در وجه اثباتی آن و با حجاب کردن زنان و دختران نباید روشی را در پیش گرفت که آنها را به مقاومت و مبارزه وا دارد. بلکه باید از مسیر اقناع و رضایت قلبی به این مهم پرداخت.