حق داریم به روس ها بدبین باشیم

مهدی جعفری زاده

مردم ایران گاه گاهی که به تاریخ کشور خود نظر می افکنند به چند رویداد ظالمانه که نگاه می کنند به شدت عصبانی می شوند. از جمله این رویدادهای ظالمانه عهدنامه های گلستان و ترکمانچای با روسیه و از دست دادن بخش های مهمی از خاک کشور ماست. از جهت اقتصادی و سیاسی نیز امتیازات زیادی از ما در این عهدنامه ها گرفتند.

از آن زمان تاکنون نفرت مزمنی در هر ایرانی غیرتمند نسبت به پیشینه روس ها نهفته است و در برخی مقاطع تاریخ خود را نشان داده است. متاسفانه در تقسیم دریای خزر بعد از متلاشی شدن شوروی سابق و تولد چند کشور جدید نیز، سهم مهمی از این دریای گران بها را از ما ستاندند.

همچنین در بحث جزایر سه گانه ابوموسی و تنب بزرگ و کوچک که مورد اختلاف ایران و امارات است، روسیه باز علیه ایران و تمامیت ارضی ما موضع گیری کرد. اینک نیز روسیه با حمایت از کشور آذربایجان جهت احداث کریدور “زنگزور” و خدشه وارد کردن به موقعیت مرزی، ژئوپلیتیک تجاری سیاسی و نظامی ایران در مرزهای شمالی و همسایگی با ارمنستان، به شدت ما را در موقعیت ضعیفی قرار خواهد داد که بسیاری از امتیازات اساسی را از دست خواهیم داد.

علی رغم اینکه رهبر انقلاب در ملاقات با پوتین مصرانه از وی خواستند که دست از حمایت احداث کریدور زنگزور و به خطر انداختن مرزهای شمالی ما بردارد ولی پوتین راه خود را رفت و با حمایت علنی از ساخت این جاده مرزی، علیه کشور ما موضع گیری کرد.

حال با توجه به این سوابق سیاه، آیا روسیه همچنان می تواند به عنوان یک متحد استراتژیک و قابل اعتماد برای ما باقی بماند؟

در این زمینه

چهارمین ضربه چند سال اخیر روسیه به ایران