اتفاق خجسته ای به نام “حضور پسر عارف در مراسم معارفه وزیر”!

خلیج فارس: حضور حمیدرضا عارف، فرزند معاون اول رئیس جمهور در مراسم معارفه وزیر جدید صمت، اتفاق فرخنده ای بود! از آن جهت که اعتراضات متعددی را بر انگیخت و مشخص شد جامعه ایران، بعد از سال ها سِر شدگی نسبت به این مسائل، بار دیگر به حساسیت های اصولی بازگشته است.

در چند سال گذشته که همسر و داماد و برادر داماد و … مسوولان ارشد در عرصه های سیاسی و تصمیم گیری ها و عزل و نصب ها جولان می دادند، به دلیل ناامیدی فراگیری که بر روح جامعه مستولی شده بود، کسی اساساً معترض و متعرض این موضوعات نمی شد چرا که حکم اینان، مصداق ضرب المثل “آب که از سر گذشت، چه یک وجب چه صد وجب” بود و در حالت غرق شدگی کلی جامعه، چه فرقی می کرد که فلانی که فامیل فلانی است چه کرد و چه نکرد؟!

ضمن آن که مگر می شد به دولتمردان اصولگرای دارای مصونیت آهنین گفت بالای چشم تان ابروست؟!

از سرگیری چنین اعتراضاتی، نشان آن است که جامعه از آن ناامیدی خارج شده و روزنه های امید را پیش روی خود می بیند و در عین حال بیم آن دارد که به دلیل برخی نابخردی ها، بسته شوند و دیگر نتوان کاری برای میهن کرد.

این که کانون اعتراضات به حضور فرزند عارف در یک مراسم رسمی دولتی، خود حامیان دولت بودند نیز خبر خوبی است و نشان می دهد بر خلاف دولت قبل که حامیانش چشم و گوش بسته، توجیه گرش بودند، دولت پزشکیان، تحت نظارت و تیغ نقد حامیانش است و البته حق هم دارند چرا که برای رئیس جمهور شدن او، تقریباً همه دلسوزان ایران، از سیاسیون و دانشگاهیان تا رسانه ها و نیز شهروندان عادی، از آبروی خود مایه گذاشتند و از این روی، بر نمی تابند که ثمره آن همه تلاش میهن دوستانه بازگشت آقازاده ها به صحنه سیاست باشد.
از نظر زمانی هم، خوب شد که این اتفاق همین اول دولت پیش آمد و جلوی دوربین ها رفت تا حساب کار دست دولت و دولتمردان بیاید و بدانند کسی با آنها تعارف و برادرخواندگی ندارد.

هر چند پسر عارف، صرفاً یک حضور در یک جلسه داشته و دستکم تا کنون رانتی از این باب نبرده است ولی جا دارد دو اتفاق مهم در این باره رخ دهد: اول این که یا خود عارف یا سخنگوی دولت، در اولین فرصت درباره این حضور نابجا و مساله دار، به مردم توضیح دهند، عذرخواهی کنند و قول عدم تکرار دهند. ثانیاً با توجه به این که گفته می شود حضور حمیدرضا عارف در این جلسه، بیش از این که به پدرش مرتبط باشد به خود وزیر جدید برمی گردد که سابقه دوستی دیرینه با پسر عارف دارد، هم رسانه ها و هم نهادهای نظارتی، روی روابط آتی او با وزارت صمت، تمرکز کنند تا خدای ناکرده، این دوستی به بهره مندی های خاص نینجامد؛ خاصه آن که حمیدرضا عارف، فعال اقتصادی هم هست و زمینه های کاری متعددی هم برای انتفاع دارد.

معاون اول رئیس جمهور، سیاستمداری با تجربه است و می داند که هم صلاح دولت و هم خیر شخص او و پسرش در این است که حتی یک مراوده ساده نیز بین حمیدرضا عارف و هیچ کدام از دستگاه های دولتی شکل نگیرد. عارف باید بداند جامعه ای که از حضور ساده پسرش در یک جلسه دولتی چنین بر می آشوبد، از کوچک ترین تعامل کاری و اقتصادی او با مجموعه های دولتی نخواهد گذشت و توفانی به پا خواهد کرد که اولین قربانی اش آبروی مرد سپیدموی سیاست ایران است و دریغا که خوشنامی عارف که رهین یک عمر زندگی سالم است در پیرانه سر دچار چنین عاقبتی شود!

از شخص رئیس جمهور نیز که در زندگی شخصی و سیاسی خود طی 4 دهه اخیر نشان داده که کوچکترین میدانی به فرزندانش برای بهره گیری از جایگاه پدر نداده است، انتظار می رود، این مهم را به معاونان و وزرایش گوشزد کند و به صراحت بگوید که اگر بخواهند بساط آقازادگی پهن کنند، جایشان در دولت او نیست؛ چرا که این دولت #برای_ایران روی کار آمده نه برای آقازاده ها.

مردم در شرایط عجیب و غریب انتخابات 15 تیر، به بهبود سرنوشت کشورشان رأی دادند نه به بهبود زندگی آقازاده هایی که دیر زمانی است به معضلی برای کشور تبدیل شده اند.
منبع: عصرایران