آیا عقل سلیم شرایط اقتصادی جامعه ما را می پذیرد؟

مهدی جعفری زاده

جناب عارف که فرد پخته و با تجربه ای در جایگاه معاون اول ریاست جمهوری می باشد گفته است: «کدام عقل سلیم می پذیرد بنزین را با دلار وارد کنیم و ۱۵۰۰ تومان بفروشیم؟»

در پاسخ تحلیلی به ایشان ذکر چند نکته حائز اهمیت است. اولا چرا بعد از ۴۵ سال هنوز کشور ما که یکی از مشهورترین تولید کنندگان نفت است نتوانسته بنزین مورد نیازش را خودش تولید و تأمین کند تا مجبور نشود آن را با «دلار» از کشورهای دیگر بخرد؟ آیا باید تاوان ناتوانی مدیریتی مسئولین ذیربط را مردم بدهند؟

اگر مسئولان مربوطه در ۴۵ سال گذشته افراد توانمند و قوی بودند و وزرای نفت ما افراد خلاق مبتکر و تحول آفرین بودند، امروز کاسه در دست التماس کشورهای دیگر نمی کردیم که به ما بنزین دلاری بدهند! آنگاه ما به التفاوت «دلار» و «ریال» را بخواهیم از سفره مردم
برداشت کنیم!

آری عقل سلیم نمی پذیرد که به اینجا برسیم ولی رسیده ایم و به خاطر ضعف های مدیریتی وزرای قبلی نفت و سقوط ارزش پول ملی به علت مدیریت ضعیف وزرای اقتصاد و سایر مسئولان و همچنین به دلیل تولید خودروهای پر مصرف بی کیفیت هم نتوانیم بنزین مورد نیازمان را در داخل تولید کنیم، هم نتوانیم جلوی سقوط پول ملی را در دهه های مختلف بگیریم هم ناتوان از تولید خودروهای با کیفیت و با مصرف بنزین کمتر باشیم.

اینها همه نشانه عقب ماندگی و توسعه نیافتگی کشور ما به مدد مدیریت غیر علمی خصوصا در قوه مجریه و مقننه بوده است.

ثانیا عقل سلیم نمی پذیرد که در این شرایط سخت اقتصادی که با تورم فزاینده دوره به دوره و گرانی های کمر شکن، خانواده ها زیر فشار شدید هستند، سخنی گفته شود که مفهوم آن زمینه سازی برای امواج جدید گرانی ها باشد.

از دیدگاه جامعه شناسان و روانشناسان اجتماعی هر تصمیمی که بدون توجه به آستانه تحمل مردم گرفته شود، تصمیم اشتباهی است که آثار کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت آن به ضرر دولت و ملت خواهد بود.

ثالثا در کشوری که به قول وزیر تعاون کار و رفاه اجتماعی ۳۰ درصد مردم زیر خط فقر هستند و بقیه هم شرایط مطلوبی ندارد، تصمیمات باید در جهت نجات اینها باشد نه فشار بیشتر بر آنها.