پایی که جا ماند، پایمردی که ایستاد!

یونس قیصی زاده

درگذشت شهادت‌گونه «شادروان حسن لاوری»، جانباز سرافراز و روزنامه‌نگار و فعال سیاسی اصلاح‌طلب را تسلیت عرض می‌کنم.

هر گاه حسن لاوری را می‌دیدم، شور و هیجان روزهای سخت جنگ با عراق، در مقابل چشمانم نمایان می‌شد؛ رزمنده جوانی که برای دفاع از وطن و آرمان‌های انقلاب، لحظه‌ای تردید نکرد و مشتاقانه سوی جبهه‌ها شتافت و در هر عملیات، پیشقراول بود و در راه دفاع از میهن، چندان پای فشرد که یک پایش را به یادگار در شلمچه جا گذاشت.

پس از پایان جنگ، روزهای دانشجویی و روبرو شدن با افکار جدید در محیط دانشگاه را به یاد می‌آورم که در کنار تحصیل و کسب دانش، مشتاقانه در پی آشنایی و یافتن نظرات و دیدگاه‌های جدید سیاسی بود که سال‌های پس از جنگ در حال برآمدن از بستر پرجنب‌وجوش دانشگاهی بود؛ کتب و مقالات سیاسی، بحث‌های داغ دانشجویی و التهاب فعالیت سیاسی گروه‌ها و جلسات گرم سخنرانی و… شکل دهنده شخصیتی بودند که می‌خواست همچنان در سنگری دیگر، برای این کشور رزمنده باقی بماند.

یاد روزهای پرشور دوم خرداد بخیر که گویا گمشده خود را پیدا کرده بود؛ در آن ایام پرتنش، سرازپا نمی‌شناخت و شبانه‌روز در حال تلاش بود برای سربرآوردن سحری که در خود، بسیار حادثه‌ها داشت.

بعد از دوم خرداد بود که به‌جای ورود به مناصب مدیریتی و گرفتن پست و مقام، وارد عرصه‌ای بس سخت و دلهره‌آور شد؛ وی جبهه‌ای جدید برای دفاع از کشور و احقاق حقوق مردم پیدا کرده بود. اگر دیروز تفنگ بر دوش داشت، این‌بار قلم به دست گرفت و در سنگر رسانه، لباس رزم بر تن کرد‌. دیگر از دشمن خارجی خبری نبود ولی اینبار آماج تیرهای زهرآگینی قرار گرفت که خود را تنها وارث این انقلاب می‌دیدند و هر که مطیع نبود و همانندشان فکر نمی‌کرد، دشمن خود دیده و با انواع و اقسام ابزارهای دولتی و حکومتی که در دست داشتند، بی‌رحمانه مورد تهدید و توهین و حمله قرار می‌دادند.

اما او اهل عقب‌نشینی نبود، حتی به بهای پرونده‌سازی‌ها و روانه شدن به دادگاه‌ها و تهدیدهای مکرر و به خطر افتادن سلامتی و جابجا شدن ترکش‌هایی که در بدن و گردنش، جا خوش کرده بودند.

دهه‌ها حضوری مؤثر، فعال و پردغدغه در فعالیت‌های سیاسی و فضای مطبوعاتی داشت و همیشه مردانه پای آرمانی که داشت ایستاد. از پایی که داده بود، نردبانی برای ترقی و مال‌اندوزی و رانت‌خواری نساخت و ترجیح داد تا آبرو، دانش و تجربه خودش را در خدمت به کشور و مردم در رسانه به کار گیرد.

شرافتمندانه زیست و عمری از وطن و آرمان‌هایش، از حق آزادی و آزادگی هموطنانش و از پیشرفت و آبادی کشورش، دفاع کرد.

رشد و توسعه جامعه، جز با وجود چنین انسان‌هایی صادق و لبریز از احساس مسئولیت، پاکدست، شجاع و آگاه که پای منافع مردم بایستند و خیرخواه آنان باشند و در احقاق حقوق آنان کوتاه نیایند، میسر نمی‌شود و چه سعادتی برای استان بوشهر و ایران عزیز که حسن لاوری را داشت. والامردی که جوانی و جان و عمر خود را برای کشور، آرمان و هدف خود گذاشت.